ระเบียบวัดนายโรง ว่าด้วยการบริหารกิจการวัด พ.ศ. ๒๕๕๔
เพื่อให้การบริหารจัดการกิจการของวัดนายโรง ดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย เอื้อเฟื้อต่อพระธรรมวินัย และสอดคล้องกับกฎ ข้อบังคับ ระเบียบ คำสั่ง มติ หรือประกาศ และคำสั่งของมหาเถรสมาคม อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๓๗ และ มาตรา ๓๘ แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ ๒๕๐๕ แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ฉบับที่ ๒ พุทธศักราช ๒๕๓๕ และมติคณะสงฆ์วัดนายโรง ในคราวประชุมเมื่อวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๓ จึงเห็นสมควรให้วางระเบียบไว้ ดังนี้
ข้อ ๑. ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบวัดนายโรง ว่าด้วยการบริหารกิจการวัด พ.ศ. ๒๕๕๔
ข้อ ๒. ให้ยกเลิกระเบียบของวัดนายโรงฉบับลงวันที่ ๑๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๒
ข้อ ๓. ระเบียบนี้ให้มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันถัดจากวันลงนามในระเบียบนี้
ข้อ ๔. ในระเบียบนี้
“การบริหารกิจการวัด” หมายถึง การบริหารกิจการวัดตามภารกิจ ๖ ด้าน ได้แก่
การปกครอง การศึกษา การเผยแผ่ การสาธารณูประการ การศึกษาสงเคราะห์ และสาธารณะสงเคราะห์
“วัด” หมายถึง วัดนายโรง
ข้อ ๕. พระภิกษุ สามเณร และศิษย์วัด ต้องรักษาชื่อเสียงและเกียรติคุณของวัด
ข้อ ๖. พระภิกษุ และสามเณรต้องเคารพต่อกัน และกล่าวตักเตือนซึ่งกันและกันได้ ในเมื่อเห็นผู้ใดผู้หนึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสม สำหรับศิษย์วัดต้องเคารพนอบน้อมต่อพระภิกษุ และสามเณรทุกรูป
ข้อ ๗. พระภิกษุ สามเณร และคณะกรรมการวัด ต้องตักเตือนศิษย์วัดได้เมื่อเห็นศิษย์วัดผู้ใดผู้หนึ่งประพฤติตนอันจะนำไปสู่ความเสื่อมเสียต่อพระธรรมวินัย กฎหมาย ชื่อเสียงและเกียรติคุณของวัด
ข้อ ๘. พระภิกษุ สามเณร และศิษย์วัดต้องประพฤติตนให้เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั่วไป และไม่แสวงหาลาภในทางที่ไม่สมควร
ข้อ ๙. พระภิกษุ สามเณร และศิษย์วัดต้องเอาใจใส่ในงานส่วนรวมของวัด ตามที่ได้รับมอบหมายจากเจ้าอาวาส หรือคณะสงฆ์ ยกเว้นได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส
ข้อ ๑๐. พระภิกษุ และสามเณร ต้องลงฉันภัตตาหารเช้า และภัตตาหารเพล พร้อมกันที่อาคารหอฉัน เพื่อแสดงออกถึงกายสามัคคี และการเอื้อเฟื้อต่อกันในประชาคมวัดนายโรง ยกเว้นเจ็บป่วย หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส
ข้อ ๑๑. พระภิกษุ และสามเณร ต้องทำวัตรสวดมนต์เช้า – เย็นทุกวัน ยกเว้นผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติภารกิจอื่นในช่วงเวลานั้น หากมีกิจจำเป็นต้องขออนุญาตจากเจ้าอาวาสหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายก่อนทุกครั้ง เฉพาะวันพระปาฏิโมกข์ให้ขออนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
สำหรับศิษย์วัดต้องทำวัตรสวดมนต์เย็น สมาทานศีล และรับฟังโอวาทจากเจ้าอาวาสหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายทุกวันพระปาฏิโมกข์ ยกเว้นได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส
ข้อ ๑๒. เมื่อพระภิกษุ และสามเณร หรือศิษย์วัดกระทำผิด เจ้าอาวาสจะเรียกมาว่ากล่าวตักเตือน และหรือลงโทษตามสมควรแก่กรณี โดยอาจจะเรียกประชุมคณะสงฆ์ขึ้นอีกในเมื่อเห็นสมควร ถ้าเจ้าอาวาสไม่อยู่ให้ผู้ที่เจ้าอาวาสมอบหมายปฏิบัติหน้าที่แทน
ข้อ ๑๓. ผู้ที่ได้รับแต่งตั้งให้ดูแลรักษาวัสดุครุภัณฑ์ของวัด หรือรับผิดชอบวาระงานต่างๆ ต้องเอาใจใส่ดูแล จัดเก็บวัสดุครุภัณฑ์ให้เป็นหมวดหมู่เป็นระเบียบเรียบร้อย
การยืมวัสดุครุภัณฑ์ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส หรือผู้ที่ได้รับมอบหมายก่อน โดยให้จัดทำรายการยืม/คืน และบันทึกข้อมูลผู้ยืมก่อนทุกครั้ง
ข้อ ๑๔. พระภิกษุ สามเณร และศิษย์วัดหรือผู้มาพักอาศัยชั่วคราว ห้ามนำวัสดุครุภัณฑ์ของวัดไปใช้ส่วนตัว เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาส หรือผู้ดูแลที่ได้รับแต่งตั้งมอบหมาย ถ้าผู้ใดทำวัสดุครุภัณฑ์ของวัดเสียหาย จะต้องรับผิดชอบ และชดใช้ ตามมติของคณะสงฆ์
ข้อ ๑๕. การใช้ไฟฟ้าและน้ำประปา จะต้องใช้อย่างประหยัด และจ่ายค่าไฟฟ้า และน้ำประปาตามที่คณะสงฆ์กำหนด
ข้อ ๑๖. ผู้ใดจะปลูกต้นไม้หรือกิจกรรมอื่นใดในบริเวณที่ดินของวัด ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาสก่อนทุกครั้ง เมื่อปลูกหรือดำเนินกิจกรรมแล้ว ห้ามถือเป็นกรรมสิทธิ์โดยเด็ดขาด
ข้อ ๑๗. ศิษย์วัด ต้องเอาใจใส่ในกิจการของวัดและรับใช้พระภิกษุ และสามเณรในสิ่งที่ไม่ขัดต่อพระธรรมวินัยและกฎหมาย สำหรับศิษย์วัดที่เจ้าอาวาสหรือพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งมอบหมายให้ทำงาน ต้องทำให้เรียบร้อยดีงามอย่างเต็มความสามารถ และแล้วเสร็จทันเวลาที่เจ้าอาวาส คณะสงฆ์และกรรมการวัดกำหนด
ข้อ ๑๘. การอยู่อาศัยในเสนาสนะของพระภิกษุ สามเณร และศิษย์วัด จะต้อง
๑) ดูแลรักษาความสะอาดให้เรียบร้อย
๒) ผู้ใดเห็นเสนาสนะภายในวัดชำรุดเสียหาย ต้องแจ้งต่อเจ้าอาวาสหรือผู้ที่เจ้าอาวาสมอบหมายทันที
๓) การใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าจะต้องไม่เป็นการรบกวนผู้อื่น
๔) ห้ามเลี้ยงสัตว์ที่อาจส่งเสียงรบกวนหรือถ่ายมูลสกปรกในบริเวณวัด และเสนาสนะที่อยู่อาศัยโดยเด็ดขาด ผู้ใดฝ่าฝืนจะต้องถูกทำโทษให้เช็ดล้างทำความสะอาดมูลสัตว์ หรือถูกปรับเป็นอย่างอื่นตามควรแก่กรณี
ข้อ ๑๙. ห้ามผู้ใดนำบรรพชิตและคฤหัสถ์ที่ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าอาวาสเข้ามาพักอาศัยภายในวัด หรือเสนาสนะที่อยู่อาศัย
ข้อ ๒๐. ห้ามผู้ใดนำบุคคลภายนอกเข้ามากระทำการใดๆ อันอาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่วัดหรือเป็นการรบกวนในการดำเนินชีวิตและกิจกรรมของผู้อยู่อาศัยภายในวัด
ข้อ ๒๑. ผู้ใดจะไปค้างคืนนอกวัด จะต้องบอกลาเจ้าอาวาสเป็นกิจลักษณะ ยกเว้นไปเพื่อกิจจำเป็นของคณะสงฆ์ แต่ทั้งนี้จะต้องแจ้งให้เจ้าอาวาสทราบภายหลังทุกครั้ง
ข้อ ๒๒. ถ้าบุคคลใดพบเห็นผู้ใดผู้หนึ่งกระทำความผิดหรือแสดงพฤติกรรมอันจะนำไปสู่ความเสื่อมเสียต่อพระธรรมวินัย กฎหมาย และชื่อเสียงเกียรติคุณของวัด แล้วปกปิดไว้เสีย จะต้องมีโทษยิ่งกว่าผู้กระทำผิดเสียเอง
ข้อ ๒๓. ผู้ใดฝ่าฝืนระเบียบนี้ นอกจากที่ได้กำหนดโทษไว้แล้ว อาจได้รับโทษ ดังนี้
๑) เรียกมาว่ากล่าวตักเตือน
๒) บำเพ็ญประโยชน์ หรือชดใช้ค่าเสียหาย
๓) ทำทัณฑ์บน
๔) ให้ออกไปจากวัด
ข้อ ๒๔. ให้เจ้าอาวาสเป็นผู้รักษาการตามระเบียบนี้
ประกาศ ณ วันที่ ๗ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๔
(พระครูปลัดนายกวรวัฒน์)
เจ้าอาวาสวัดนายโรง