วัดนายโรงก่อตั้งขึ้นสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๓ เป็นวัดที่เก่าแก่ที่มีโบราณสถานโบราณวัตถุสวยงามในย่านริมคลองบางกอกน้อย และเป็นวัดที่มีปูชนียบุคคลที่โด่งดังด้านวิปัสสนาและด้านวิทยาคม คือ หลวงปู่รอด หลวงปู่เป็นเจ้าอาวาสรูปที่ ๒ ที่บุกเบิกในการพัฒนาวัดให้มีความเจริญรุ่งเรืองเป็นที่บำเพ็ญบุญกุศล และเป็นที่ปฏิบัติธรรมแก่บุคคลทั่วไป พอหมดบารมีของท่าน วัดก็มีสภาพทรุดโทรมไประยะหนึ่ง

วัดได้มีการพื้นฟูปรับปรุงสิ่งก่อสร้างภายในวัดขึ้นมาในสมัยพระครูปริยัติวิมล (พระมหาคำนวณ ปคุโณ) รูปปัจจุบัน ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๘ ท่านได้พัฒนาสิ่งก่อสร้างและปรับทัศนียภาพของวัดให้มีความสัปปายะร่มรื่น สวยงาม ควบคู่ไปกับการพัฒนาพระภิกษุ สามเณรในวัดให้มีการศึกษาทั้งทางด้านปริยัติ และปฏิบัติ ท่านได้ส่งเสริมให้พระสงฆ์ในวัดให้เป็นครูสอนและอาจารย์ตามโรงเรียนต่าง ๆ และมหาวิทยาลัยสงฆ์ โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย นอกจากนี้ท่านได้สนับสนุนส่งเสริมให้พระสงฆ์ในวัดได้ทำงานการเผยแผ่ธรรมะทางวิทยุ พล.ม. ๒ และสื่อสารมวลชนอื่น ๆ ทำให้วัดมีความโดดเด่นเป็นที่รู้จักของพระสงฆ์และประชาชนทั่วไป

ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๙ ซึ่งเป็นปีมหามงคลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงครองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี และในปี ๒๕๕๐ เป็นปีที่พระองค์มีพระชนมายุครบ ๘๐ พรรษา พระครูปริยัติวิมล พร้อมด้วยคณะสงฆวัดนายโรง ได้ดำริที่จะจัดตั้งสถานีวิทยุเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา จึงได้มีการนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุมคณะสงฆ์และชุมชนวัดนายโรง ในที่สุดที่ประชุมได้มีฉันทานุมัติ เมื่อวันที่ ๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๙